Katechizm Kościoła Katolickiego określa „Kościół” jako zgromadzenie liturgiczne, wspólnotę lokalną lub całą powszechną
wspólnotę wierzących. Dualizm elementu Boskiego i ludzkiego, przejawiający się we wspólnotowości duchowej Kościoła z jednej strony, a widzialności zgromadzenia Kościoła z drugiej, tworzy jedną, będącą tajemnicą, złożoną rzeczywistość.
W aspekcie widzialnym mamy w Kościele do czynienia z bogactwem jego formy, wynikającej np. z wielokulturowego pochodzenia jego członków, którzy zabarwiają kościół kolorytem lokalnych obyczajów. Kościół tętni charyzmatami wielu wspólnot, które oferują swoim członkom bogactwo różnego typu formacji. W tym też kontekście możemy patrzeć na Kościół jak na dobrze wyposażoną szafę z obuwiem… 
Jezus nauczał, że wąska jest droga prowadząca do zbawienia, zatem rozsądnym wydaje się założyć na tę drogę obuwie w odpowiednim rozmiarze. Każdy z nas może zaczerpnąć ze skarbca Kościoła taki typ formacji, jaki mu najbardziej odpowiada. Minimum minimorum to cokolwiek wybrać, aby nie iść tą drogą na bosaka.
Korzenie tego zapoczątkowanego w Krościenku nad Dunajcem ruchu sięgają 1973 r. Jego założycielem był ks. Franciszek Blachnicki (1921- 1987). Zwracał on szczególną uwagę na duchowość małżeńską. Pomagał małżonkom w budowaniu prawdziwej jedności małżeńskiej, która stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.
Osoby należące do ruchu spotykają się wraz z księdzem w grupach 4-7 małżeństw. Spotkania odbywają się kolejno u każdej z par należących do grupy (tzw. kręgu). Składają się z one z trzech części: dzielenia się życiem (tj. wydarzeniami, radościami, troskami), modlitwy (spotkanie ze słowem Bożym oraz różaniec) i formacji. Spotkania odbywają się raz w miesiącu i trwają niecałe trzy godziny. Ponadto duchowość małżeńska realizowana jest w domu przez modlitwę osobistą połączoną z lekturą słowa Bożego, modlitwę małżeńską i rodzinną oraz dialog małżeński.
W świecie, w którym atakuje się rodziny, wzmocnienie właśnie tego elementu Kościoła jest niezaprzeczalną wartością. Z jednej strony, formacja pomaga wzrastać należącym do Domowego Kościoła małżonkom, dając im możliwość zbliżenia się do Chrystusa i do siebie nawzajem. Z drugiej, wspiera we właściwym wychowaniu dzieci, tak by w przyszłości żyły one w sposób dobry i pełen pokoju oraz aby przekazywały swoim dzieciom wiarę naszych ojców.
Dobrym przyczynkiem do zainteresowania się Ruchem jest niedawne wybranie Jorge Margio Bergoglio, prymasa Argentyny, na Papieża. Franciszek już jako biskup, a następnie kardynał dał się poznać jako konsekwentny i niestrudzony obrońca nierozerwalnego związku małżeńskiego, rodziny i życia. Postawą tą naraził się sprawującym w jego ojczyźnie rządy lewicowcom. Kościół Domowy jest takim właśnie żywym przeciwstawieniem się pomysłom, jaki serwuje laicyzujący się świat.
