Niejednokrotnie różaniec postrzegany jest jako modlitwa, która pozostaje domeną osób starszych. I chociaż rzeczywiście najwierniejsi jej pozostają starsi, to zauważyć można także, że zwłaszcza od Roku Różańca (2004) ogłoszonego przez bł. Jana Pawła II, modlitwę tą prak-tykuje coraz więcej ludzi młodych. Widzimy więc, że Różaniec wciąż jest żywy w Kościele.
Różaniec powinien być ważną częścią życia każdego człowieka. Nie może być on trakto-wany jako amulet, który nosimy przy sobie, ale rzadko się na nim modlimy. Powinniśmy trak-tować go jako powiernika swoich tajemnic i problemów. Każdego dnia, nasze różnorodne przeżycia, możemy w różańcu związać z Bogiem, gdyż radość dzielona jest podwójną rado-ścią, a boleść dzielona jest połową boleści. Modlitwa różańcowa jest prawdziwym skarbem, który rozwija nasze życie wewnętrzne. Dzięki niemu otrzymujemy łaskę od Boga, jego opiekę, wsparcie w walce z grzechem, obietnicę życia w szczęściu na ziemi oraz życia wiecznego po śmierci. Tylko od nas zależy czy skorzystamy z daru różańca, jaki otrzymaliśmy od Boga za pośrednictwem Maryi i możliwości zmiany swojego życia na lepsze i szczęśliwsze.
Różaniec powstał w końcu XV wieku, a do jego rozpowszechnienia przyczynili się w głów-nej mierze dominikanie. 7 października 1571 roku po zwycięstwie floty świętej Ligi nad flotą turecka Alego Paszy, papież Pius V polecił obchodzić ten dzień jako święto Matki Bożej Ró-żańcowej, ponieważ modlitwie różańcowej przypisywał odniesienie zwycięstwa.
Papież Leon XIII w roku 1895 zalecił zbiorowe odmawianie różańca przez cały październik, a do Litanii loretańskiej włączył wezwanie: Królowo Różańca Świętego, módl się za nami. Na pierwszy rzut oka odmawianie różańca może się wydawać nieciekawe, a nawet nudne. Czy rzeczywiście tak jest? Prosty przykład z życia, że tak nie jest. Obliczono, że małe dziecko po-wtarza wyraz “MAMA” około trzystu razy dziennie. Czy to się znudzi dziecku? Nigdy!. A może nudzi to matkę? Też nie. Reaguje ona na każde odezwanie się dziecka. Podobnie jest z modli-twą różańcową. Maryja jest naszą Matką. Kiedy odmawiamy różaniec jesteśmy podobni do małego dziecka. Powtarzamy jak ono: Bądź pozdrowiona, Matko! Czy Maryja cieszy się z tego pozdrowienia? Na pewno tak!
Jest to przecież nawiązanie do radosnego wydarzenia w Nazarecie, gdzie Anioł Gabriel oznajmił Jej, że jest “łaski pełna”, a Ona przyjęła to z pokorą, nazywając siebie służebnicą Pańską. Modlitwa różańcowa jest dla Maryi szczególnie miła, a dla człowieka bardzo sku-teczna. Jan Paweł II w czasie swych apostolskich pielgrzymek po całym świecie nie rozstaje się z różańcem.
Więc i my weźmy ufnie do rąk koronkę różańca !. Żywy Różaniec to skarb, który trzeba odkryć, to dar i zadanie „bo gdzie dwaj albo trzej zebrani są w imię moje, tam jestem po-śród nich. (Mt.18,20)
W wielu parafiach naszej Ojczyzny istnieją Koła Żywego Różańca, to jedna z najliczniej-szych wspólnot modlitewnych. Modląc się na różańcu rozważamy wydarzenia i tajemnice z życia Pana Jezusa i Jego Matki prosząc o wyjednanie wielu łask nam wszystkim tak bardzo potrzebnych, a szczególnie w tych intencjach, które Ojciec Święty poleca wszystkim wierzą-cym w intencjach ogólnych i misyjnych. Opiekunem od listopada 2014 roku jest Ks. Proboszcz Waldemar Waluk.
Formacja Żywego Różańca przebiega w grupach zwanych Różami Różańcowymi. Jedna Róża składa się z 20 osób, z których każda codziennie przez cały miesiąc odmawia i rozważa jedną tajemnicę różańca świętego. Obecnie w naszej parafii działa 12 róż.
Członkowie Żywego Różańca spotykają się w każdy ostatni czwartek miesiąca przy wystawionym Najświętszym Sakramencie, na wspólnej modlitwie, konferencji i wymianie tajemnic różańca świętego. Uczestniczą w Adoracji Najświętszego Sakramentu w każdy pierwszy czwartek miesiąca, w Wielkim Tygodniu oraz przy innych uroczystościach kościelnych. Nie zapominają o osobach chorych i potrzebujących, odwiedzają je w domach i powierzając w naszych modli-twach.
Zamawiamy msze święte w intencjach: Ojca Świętego, naszych kapłanów, żywych i zmar-łych członków Żywego Różańca i w intencji powołań do naszej wspólnoty. Nasza wspólnota różańcowa bierze czynny udział w życiu parafii. W miarę naszych możliwości wspieramy, zarówno duchowo jak i materialnie dzieła powstające przy naszej parafii. Uczestniczymy tak-że w pielgrzymkach, a w okresie Bożego Narodzenia i organizujemy opłatek.
Warunki przystąpienia do Wspólnoty Żywego Różańca
1. Odmawiać jedną, wyznaczoną dziesiątkę różańca dziennie („Ojcze Nasz”, 10x „Zdro-waś Maryjo”, „Chwała Ojcu”, „O mój Jezu”)
2. Różaniec składa się z tajemnic radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych. Po upły-wie miesiąca następuje zmiana tajemnic różańcowych, to znaczy odmawiamy kolejną tajem-nicę. Każda z 20 osób w danej Róży odmawia wyznaczoną dla siebie tajemnicę i dzięki temu codziennie zostaje odmówiony cały różaniec. Osoba, która odmawia pierwszą tajemnicę ra-dosną odmawia również początkowe modlitwy Różańca, to jest „Wierzę w Boga”, „Ojcze Nasz”, 3x „Zdrowaś Maryjo” (o wiarę, nadzieję i miłość) i „Chwała Ojcu”.
3. Zachęcać innych do tej modlitwy w myśl słów: „Jeśli chcesz zapewnić sobie zbawienie, rozszerzaj różaniec. Pamiętaj o obietnicy Maryi: kto szerzy różaniec ten nie zginie!”